روزهای حساسی پیش‌روست که نیاز به یک همگرایی در مسیر پرواگرای اردبیل دارد. تجربه چهار دهه سیاست‌ورزی عزیززاده این روزها بیش از پیش در مسیر تصویب منطقه آزاد به کمک اردبیل می‌تواند بیاید. اگر او روزی در تصویب منطقه آزاد جلفا یک تمام‌کننده شش دانگ بود، این روزها در اردبیل او می‌تواند در مقام یک مربی کارکشته ایفای نقش کند، و تیم ناهماهنگ را انسجام بخشد.

  سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده:
۱۵ سال پیش وقتی محمدعلی سبحان‌اللهی، فرماندار کهنه‌کارخود را از مراغه به تبریز فراخواند و ماموریت منطقه آزاد تجاری جلفا را به او سپرد، خیال خود و دوستانش را از هر جهت آسوده کرد. تبریزی‌ها در اواخر دهه هفتاد قصد داشتند تجارت خود با قفقاز را از طریق ایجاد منطقه آزاد تجاری در شمال استان گسترش دهند. آنها  همه چیز را خیلی منظم پیش‌برده بودند؛ اما یک پای کار در جایی می‌لنگید. حکایت آنها درست عین تیم فوتبالی شده بود که توپ را تا پشت محوطه جریمه به گردش در می‌آوردند، اما آن مهاجم شش دانگ و تمام‌کننده را نداشتند. یعقوب عزیززاده این ماموریت را خیلی بهتر از آنچه که سبحان اللهی انتظار داشت، پیش برد و جلفا توانست دست آخر، تایید بهارستانی‌ها را بگیرد. البته همه چیز به همین آسانی و راحتی هم نبود. عزیززاده و تیم او حدود دو سال تمام، وقت و بی وقت برای جلب نظر مجلسی‌ها، ناممکن‌ها را ممکن کردند. 
15 سال بعدتر، ژانری مشابه آن اتفاق، در اردبیل رخ داد؛ البته با کمی تفاوت. اکبر بهنام‌جو استاندار اردبیل، به یعقوب عزیززاده ماموریت داده تا در قامت مسئول پیگیری منطقه آزاد تجاری اردبیل، پرونده «پر اما و اگر» منطقه آزاد اردبیل را به سرانجام برساند. حکایت راه‌اندازی منطقه آزاد تجاری در اردبیل روایتی دراز دارد. سالهاست که اردبیلی‌ها می‌کوشند تا در شمالی‌ترین نقطه استان و در دشت مغان یک منطقه آزاد تجاری داشته باشند. آنچه که پیش‌تر مجید خدابخش؛ استاندار پیشین اردبیل آنرا به عنوان یکی از چهار مگاپروژه‌اش برای اردبیل تا سرمنزل نهایی و میز بهارستانی‌ها هم پیش برد؛ اما در کسب آرای لازم ناکام ماند. از طرفی دیگر دست هفت نماینده وقت استان در مجلس برای همراهی دیگر همکارانشان در پارلمان ملی هم در پوست گردو ماند. فارغ از اینکه مجلس در آن مقطع یک موضع‌گیری سیاسی در قبال تصویب مناطق آزاد تجاری در دیگر نقاط هم داشت؛ اما لایحه منطقه آزاد اردبیل صرفا مغلوب شطرنج سیاسی در بهارستان نبود و عملکرد ضعیف اردبیلی‌ها در بیان چراها و اهمیت های لایجه سنگینی قابل ملاحظه‌ای در عدم تحقق آن داشت.
حال با این پیشینه، دوباره مجلس بررسی منطقه آزاد تجاری اردبیل را در دستور کار دارد و برای تصویب حداقل به یک رای بیشتر از آرای پنجاه درصد از نمایندگان نیاز دارد. کارنامه مجلس دهم نشان داده که آنها در مقاطعی خارج از قاعده پیش بیینی‌ها حرکت می‌کنند، و این باعث می‌شود تا خوش‌بین‌ترین‌ها هم دست به عصا در مورد احتمال رای آوردن یا نیاوردن آن سخن به میان آورند. اما اینها دلیل بر این نیست که عزم اردبیلی‌ها برای گرفتن رای موافق از بهارستان متزلزل شود. بهنام‌جو با انتخاب عزیززاده نشان داد که بسیار جدی در پی تصویب منطقه آزاد تجاری است. حالا همه بارها دوباره به دوش عزیززاده گذاشته شده است؛  و به نظر می‌رسد او کار سنگینی در همگرایی تیم نمایندگان با تیم دولت دارد. از طرفی دشت مغان نشین‌ها روی عنوان منطقه آزاد حساسیت بالایی دارند و بر روی اصلاح تیتر منطقه به «منطقه آزاد تجاری مغان» سفت وسخت پافشاری می‌کنند. 
دلهره اینکه رفت و برگشت‌های منطقه آزاد اردبیل به صحن بهارستان، دوباره به یک تراژدی برای این داستان پرغصه تبدیل شود سایه یک درام در توسعه اردبیل را به شکلی ظریف را اتود می‌زند. اینکه اگر این لایحه برای دیگر بار نتواند از بهارستان رای لازم را کسب کند، به مثابه سایه شمشیر داموکلس، روی سر هفت نماینده سنگینی خواهد داشت. نمایندگان دور قبل درست در آستانه انتخابات این فرصت طلایی را از دست دادند، تا همه درها برای حضور دوباره در بهارستان را به روی خود هم بسته باشند.
روزهای حساسی پیش‌روست که نیاز به یک همگرایی در مسیر پرواگرای اردبیل دارد. تجربه چهار دهه سیاست‌ورزی عزیززاده این روزها بیش از پیش در مسیر تصویب منطقه آزاد به کمک اردبیل می‌تواند بیاید. اگر او روزی در تصویب منطقه آزاد جلفا یک تمام‌کننده شش دانگ بود، این روزها در اردبیل او می‌تواند در مقام یک مربی کارکشته ایفای نقش کند، و تیم ناهماهنگ را انسجام بخشد.