دکترمحمد فیضی در نشست علنی نوبت صبح امروز (دوشنبه، 29 اردیبهشت ماه) مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود ضمن تشکر از تمام کسانی که در زمان بحران کرونا با این ویروس مقابله کردند، گفت: ضمن تشکر از دکتر نوبخت مبنی بر تخصیص صد در صدی مصوبات سفر وی و تأمین اعتبار راه آهنی که تأمین بودجه آن به یک سراب چندین ساله تبدیل شده بود، از طریق مجلس، از وزیر راه و شهرسازی و ریاست بانک ملی تشکر می کنم و می گویم مردم انتظار دارند پروژه هرچه سریع تر تکمیل شده و به پارس آباد متصل شود. نماینده مردم اردبیل، نمین، نیر و سرعین در مجلس شورای اسلامی در ادامه تصریح کرد: هدف توسعه سالانه 50 کیلومتر بزرگراه در استان محروم اردبیل مستمر بوده و راه های شریانی نیر-سراب، نمین-آستارا و راه های شمال استان که با زحمات ما نمایندگان مجلس دارای ردیف ملی شد، تکمیل و در اختیار مردم قرار گیرد. وی در ادامه لایحه مناطق آزاد تجاری را در محرومیت زدایی، کاهش عدم تعادل، و توازن ملی و تقویت امنیت ملی با اهمیت خواند و افزود: متأسفانه علیرغم تلاش های بی وقفه در مجلس، در شورای نگهبان رد شد و مجلس همچنان بر مصوبه خود اصرار خواهد داشت لذا امیدوارم مجمع تشخیص مصلحت نظام با عنایت خود به فکر استان های محروم کشور باشد که عمدا ی ...

سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده:   آمارهای رو به رشد، همیشه تصویری از قشنگی‌ها را ترسیم نمی‌کند. درست مثل آمارهایی که از «زایشِ مرگ» در جاده‌های استان اردبیل بر سرخط‌های خبری مخابره می‌شود. ۳۸ درصد از آمار متوفیان تابستانی تصادفات جاده‌های کشور در سال جاری، از آن اردبیل است. در تابستانی که هنوز به نیمه راه نرسیده، این آمار روایتگر فاجعه‌ای تراژیک است.  رانندگان ارابه‌های مرگ می‌رانند و مرگ را فرا می‌خوانند.خودروهای سبک و سنگین ترانزیتی، ترابری و اتوبوس‌های بیابانی روزانه و شبانه در این جاده‌ها در حال تردد هستند و اخبار حاکی از آن است که حادثه خبر نمی‌کند. هیچ سانحه رانندگی شبیه هم نیست و مرگ تنها وجه مشترک آنهاست. سال ۸۵ بود که خودروی ابراهیم پیرنعمتی در گردنه لنگان واژگون شد و نماینده اسبق اردبیل در سانحه‌ای رانندگی درگذشت. پیش و پس از تصادف مرگبار پیرنعمتی در جاده، صدها نفر در همین جاده‌های استان مرگی ارزان داشته‌اند. سه سال بعد با حذف گردنه مخوفِ لنگان در گرمی؛ یک تصور خوش بینانه در حال پاک کردن ردِ خون از جاده‌هایی مرگ‌آفرین بود. اما سرچم و سربند دو رقیب نوظهور ...

سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده: هنوز برای یوسف جاوید خیلی خیلی زود بود که مرگ را به روی صحنه ببرد. اما سکانس مرگ برای یوسف‌ها همیشه نابهنگام رقم خورده و دست آخر ما مانده‌ایم و حسرت هجرت‌هایی نابهنگام با اندوهی سنگین از «جوانمرگی یوسف‌ها».  یوسف عاشقِ تئاتر بود و فلسفه کارش با «آرتیست شدن» تفاوت معناداری داشت. فصل مشترک همه ادوار زندگی هنری او روی یک مهم اجماع نظر دارد؛ اینکه هیچ وقت نخواست سلبریتی شود! حداقل در سالهای خوش‌رونق تلویزیون که با داریوش کاردان همکاری داشت، این فرصت برایش فراهم بود که آرتیست و سلبریتی شود؛ اما او در پی عاشقی بود و دقیقا روزی که در اوج بود از تهران به اردبیل بازگشت.  بارها در اردبیل به روی صحنه رفت و همان منش و مشی خاص خودش را پیش گرفت و هرگز به بیراهه نرفت. برایش این فرصت مهیا و فراهم بود تا با اتکا بر هنری که در ذات و جوهره‌اش بود، خود را بر صحنه تحمیل کند؛اما یوسف صرفا به خودش نمی‌اندیشید. بارها و بارها از لزوم پر و بال گرفتن تئاتر و تعاملات هنری در آن سخن گفته بود. تفکری مترقی در تئاتر داشت و مستدل و برخاسته از دل حرف می‌زد. معقتد بود که اگر تئاتری‌ها در کنار هم  فر ...

سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده: «در دوره‌ حساسی زندگی می‌کنیم که همه زود برانگیخته می‌‌­‌شوند، زود مقایسه می‌کنند و زود خشمگین می‌‌شوند. خیلی خیلی دشوار است که آدم در گزارش آنچه گذشت انصافش را و بی‌طرفی‌‌اش را نگه دارد.» این برشی از گفتگوی بلند آیدین آغداشلو با خبرگزاری ایلنا در فروردین ماه سال گذشته است که به نوعی «رفتار خارج از دایره شناخت» طیفی از منتقدان به سخنرانی او در اردبیل را هم شامل می‌شود. بی‌شک فرصت طلایی حضور آیدین آغداشلو مهم‌ترین رخداد هنری این روزهای اردبیل است؛ که شاید تا سالهای سال هم امکان تکرارش میسور نشود. اما منتقدان به سخنرانی آغداشلو در اردبیل در یک تندروی مسبوق به سابقه، بانیان امر و در راس آن مجموعه فرهنگ و ارشاد اسلامی اردبیل را با اسیدپاشی رسانه‌ای به «ولنگاری» در  فرهنگ متهم کردند! طیفی که طبق عادت مالوف‌شان به «نقدهای زرد» از هر آنچه که باب ذائقه فکری و رفتاری‌شان نباشد؛ روی می‌آورند. جریان هنر، جریانی سیاسی نیست؛ اما سیاست‌زده‌ها اصرار دارند تا جناح‌بازی و رفتار خطی خود را به دامن منزوی ...

سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده: مرداد 94، محمود دولت‌آبادی در گفتگویی که با مجله مهرنامه داشت به صراحت اعلام کرد «هم به محمد جواد ظریف و سبک و سیاقش در سیاست‌ورزی اعتقاد و دارد و هم به قاسم سلیمانی». گفتگو قرار بود که در باره بیهقی و فردوسی باشد، اما آرام آرام که صحبت به تقی ارانی و محمد مصدق رسید؛ پای سیاست هم به میان آمد. دولت‌آبادی جمله معروفش را همانجا گفت:«هم ظریف می‌خواهیم و هم سلیمانی». اگر تاکید دولت‌آبادی مبنی بر «به همین روشنی هم این حرف را چاپ کنید» نبود، بی‌شک مهرنامه در چاپ آن سر دوراهی تردید قرار می‌گرفت! طیفی پس از آن علیه دولت‌آبادی موجی از هجمه ها را راه انداختند که او می‌خواهد دل سرداران را برای رمان «زوال کلنل» مورد عنایت سرداران قرار دهد؛ اما همین گفتگو را که کلمه به کلمه که مرور می‌کنم و آن را در عرض و طول سبک نوشتاری رئال‌محور و «نگاهِ واقع‌گرا و مستقل» دولت‌آبادی قرار می‌دهم و اینکه او هیچ‌وقت در جنجال‌های سیاسی که طیف غالبی از نویسندگان معاصر ایران را مشغول کرده، اسیر نبوده است را لحاظ می‌کنم؛ سخنانی از آن دست را بیشت ...

 سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده: سه قرن پیش و در جریان جنگ ۱۸۱۲ وقتی جیمز مدیسون پس از معاهده گنت به واشینگتن بازگشت، کاخ سفید ساختمانی سوخته‌ و ویرانه‌ای بیش نبود. نیروهای بریتانیایی پس از پیروزی در نبرد بلادن بورگ کاخ سفید و محوطه ساختمان کنگره را چنان به آتش کشیده بودند که سفیدی جای خود را سیاهی داده و «کاخی سیاه» از آن برجای مانده بود. مدیسون کاخ را بازسازی کرد، اما شاید هیچ وقت فکرش را نمی‌کرد که بعدتر یکی از اخلاف او همان کاخ را به شکلی دیگر سیاه کند. در چهار دهه گذشته برای تک تک ساکنین کاخ سفید،ایران موضوعی مهم بوده که هرازگاهی راهبرد و استراتژی‌های روسای جمهور آمریکا را تحت تاثیر قرار داده است. پس از ۱۳ آبان ماه ۵۸، چنان موضوع سفارت آمریکا در تهران، به پاشنه آشیل انتخابات تبدیل شد که جیمی کارتر و رونالد ریگان بخش مهمی از کارتهای انتخاباتی خودشان را روی همین میز بازی کردند. کارتر روابط سیاسی و بازرگانی خود را با ایران قطع کرد، اما بحران سفارت دست آخر او را مغلوب ریگان کرد. حال ۳۹ سال پس از کارتر، ترامپ «افراطی‌ترین استراتژی» در ۴۰ سال گذشته را علیه ایران در پیش گرفته و  همه رشته‌ها از شاخه زیتون گرفته تا مذاکرا ...

 سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده: این روزها نام کمیسیون تلفیق حسابی در بهارستان بر سر زبان‌هاست.کمیسیونی که اشل و عیار کوچکی از مجلس بشمار می‌رود و کلاف بودجه برای سال 98 دولت، در تلفیق سرهم می‌شود. هر چند ماموریت کمیسیون تلفیق کوتاه مدت است،اما به لحاظ تاثیرگذاری نقش محوری در تصویب لایحه بودجه دولت دارد و  همین باعث می‌شود، نمایندگان برای راهیابی به «جمع تلفیقی‌ها»، رقابتی سنگین و پرچانه با یکدیگر داشته باشند. چرا که اگر دست نماینده‌ای از تلفیق کوتاه بماند، فرصت اصلی لابی برای فربه کردن سهم از سبد بودجه را از دست می‌دهد. کسب اعتبارات برای نمایندگان مناطق کم برخودار و کمتر توسعه یافته حکم مرگ و زندگی را دارد و همین جاست که حضور پررنگ وزارتخانه‌ها و سازمانها برای لابی با 45 عضو کمیسیون تلفیق، در اصل فرصتی طلایی برای بهارستانی‌ها در باب گشایش ارتباطات با بدنه دولت و بعدتر تسهیل در جذب امتیازات و اعتبارات را برای حوزه‌های انتخابیه‌شان را فراهم می‌آورد. به همین خاطر است که نمایندگان تلفیق عموما دست بالاتر را در تخصیص بودجه برای شهرهایشان دارند. سهم اردبیل از تلفیق در ادوار پیشین مجلس، سهم کم‌رنگی بو ...

   سی روز آنلاین/مهدی جهاندیده: سخنان اخیر محمدباقر نوبخت از فرایند تامین اعتبار پروژه راه‌آهن اردبیل، ناگفته‌ها از واقعیتی نشان می داد که پشت ابرهای پروپاگاندا پنهان مانده بود. نوبخت سیاستمدار کلاسیکی نیست و در برخی موارد متفاوت از دیگر اسلاف خود عمل می‌کند. دست بالادست و پری را در سیاست‌ورزی دارد و چنان قاعده بازی در «شطرنج سیاست ایران» را می‌داند که اعتماد و اعتقاد شش دانگ حسن روحانی را به سمت و وسوی خودش را جلب کرده است. به نحوی که علی‌رغم همه فشارهای تابستان داغ 97، برای ترمیم تیم اقتصادی کابینه و عزل نوبخت، او هنرمندانه روی لبه تیغ حرکت کرد تا «تکنوکرات گیلانی» همچنان مرد کلیدی کابینه روحانی باقی بماند. بخش مهمی از بار دولت روحانی روی دوش نوبخت سوار است. مهم از این منظر که او در گلوگاه بودجه و اعتبارات قرار دارد، آنهم درست در روزهایی که شاخص‌های اقتصادی افت و خیز کم ندارد و جیب دولت آنقدر مطمئن نیست که برای تحقق اعتبارات روی آن صددرصد حساب کرد. شاید همین فاکتور بیش از همه نوبخت را به زیر تیغ منتقدان می‌برد، اما او آنقدر تیزهوش هست که بتواند ابتکار عمل و میدان را همیشه در دست داشته باشد. همه مس ...

  سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده روزگاری در دهه 50، وقتی مهندس کفایی با لندرور آبی رنگش لای بوته‌های قد کشیده و خوش‌رنگ کشت و صنعت مغان چرخ می‌زد، تصور اینکه نیم قرن بعدتر همان مجموعه بهانه‌ای برای کشمکش‌ها و تسویه حساب‌های سیاسی شود، هیچ به فکرش هم خطور نمی‌کرد. ماجرا از جایی شروع شد که نام کشت و صنعت و دامپروری مغان در ردیف شرکت‌های زیان‌ده و کم‌بازده قرار گرفت و از لیست واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی سر درآورد. متولی کار سازمان خصوصی‌سازی بود که در اردبیل هیچ دفتر و آدرس مشخصی هم نداشت و همه کارها از طریق دفتر تهران و متولیان آن در پایتخت صورت گرفته بود.  واگذاری موافق و مخالف کم نداشت، اما دست آخر زور «علی‌اشرف عبدالله‌پوری حسینی» بر همه چربید و شرکتی ناشناخته، برنده بزرگ‌ترین واگذاری سازمان خصوصی‌سازی شد. اما این پایان ماجرا نبود. ظاهرا روال واگذاری به شکلی قانونی و مرتب طی مسیر شده بود و شرکت برنده در حال بستن بار و بندیل را به سمت مغان بود که به ناگهان اهلیت نفر اول برنده به زیر ذره بین‌ها رفت. یک واکنش به موقع در باغ ملی اردبیل تشکیک در اهلیت شرکت برنده را عی ...

سی روز آنلاین/مهدی جهاندیده: رحلت آیت‌الله مروج در سال80 ، ثلمه‌ای بزرگ و سخت برای اردبیل نشان می‌داد. میرزابیوک خلیل‌زاده مروج، «فقیه روشن‌اندیشی» بود که بخش اعظمی از تندروی‌ها و تفکرهای رادیکالی در اردبیل معاصر را مهار کرده بود. دگم‌اندیشی در بافت اجتماعی اردبیل ریشه‌ای دیرینه داشت و این زمینه و استعداد را برای تحرکات قشری و رادیکال در اردبیل مهیا‌تر هم نشان می‌داد. منبر و تریبون آیت‌الله مروج، شخصیتی را می‌طلبید که دو حوزه سیاست و فقهات پرتره کاملی داشته باشد. سید حسن عاملی فقیهی که در عین جوانی، دانش حوزه و دانشگاه را در عرض هم در منابر دهه هفتاد برای اردبیلی‌ها عرضه کرده بود، میراث‌دار آیت الله مروج در منبر و ترییون نماز جمعه اردبیل شد. عاملی پیش‌تر از آن بارها در خطبه‌هایش چهره‌ای از یک «فقیه خطیب» را ارائه داده بود که درک عمیقی از جامعه و سیاست دارد، اما اهل سیاست ورزی نیست و همان شخصی نشان می‌داد که تراث فقهای نامدار اردبیل از میرزا عبدالله مجتهد تا دوره معاصر را می‌توانست احیا کند. اردبیل در دوران قاجار جایگاه ممتازی در فقاهت داشت و محوریت علمای دینی ...