امروز شام غریبان "شیر جبهه‌ها" حاج اژدر محمدی‌دوست است. ریشه رفاقت ما به سال ۵۸ و گروه جنگل بر می‌گردد. سال ۶۰ در عملیات والفجر مقدماتی او فرمانده گروهان ویژه آر‌پی‌چی با معاونین شهدیش سیدرضی رضوی و شهرام قریب حماسه‌سازی کردند. پس از شهادت جانسوز شاپور برزگر در آستانه عملیات خیبر به جمع یاران گردان علی‌اصغر شهید بنی‌هاشم و سردار اکبری پیوستیم. در جزیره مجنون غوغایی شد. جنازه بیش از ۱۶۰ همرزم شهیدمان جا ماند. جانبازی حاج اژدر فصل جدیدی در زندگی او بود. اما او مرد عافیت نبود و دوباره پادر رکاب جبهه‌ها شد. از رنج زخم‌ها خم به ابرو نمی‌آورد.
در کربلای۵ در تیپ قائم(ع) شانه‌به‌شانه با سردار بابازاده و برادر‌جواد صبور شجاعانه در رزم بود. خبر شهادت "صوفی" و "قریب" را به او روایت کردم؛ از شدت ناراحتی و اندوه، آن مردِ تنومند غش کرد. سال ۶۶ در سرمای زیر‌صفر و استخوان‌سوز ارتفاعات الاغلو تب و لرز شدیدی داشت؛ اما مردانه ماند. در سال ۶۷ دشمن عربده‌کشان فاو و شلمچه را گرفته بود؛ در گردان قاسم در منطقه الاغلو حاج اژدر، شعبان بابلانی و رسول نوع‌پرور معاونین گردانم بودند؛ در ایام آسیب‌پذیری جبهه‌ها، حضورش فوق‌العاده روحیه‌بخش بود. این پایان جنگ بود که به حضورفیزیکی او در جبهه پایان داد؛ ولی نه یک‌دل، که صد دل در جبهه‌ها به جا گذاشت. بیش از ۴۰ سال درد فراق و رنج ترکش‌ها را به جان خرید و عاقبت آسمانی شد. حاج اژدر از بنیانگذاران سپاه در اردبیل بود و چه تقارنی که در سالروز تاسیس نهاد مقدس ملکوتی شد. جای دارد از سخن معروف امام(ره) یاد کنیم که" اگر سپاه نبود، کشور نبود". امروز هم اعتقاد دارم که اگر سپاه نباشد، کشور هم نیست.
ایران سرافراز هزاران شهید برای اعتلای نظام، عزت کشور و انقلاب اسلامی تقدیم کرده است و این بار مسئولیتم را سنگین می‌کند که در دهه ششم از زندگانی‌ام، در سنگری که برای خدمتگذاری لازم وضروری است اعلام آمادگی نمایم.
در این مسیر باید تهمت‌ها و ناملایمتی‌ها را باید به جان دل خرید. اگر دیروز با جان‌مان از مامِ میهن دفاع کردیم، امروز به خاطر آن اهداف متعالی باید از آبروی‌مان هزینه کنیم. این عهدی است که با دوستان شهیدم بسته‌ام.
با توجه به وضعیت تنزیل‌یافته جایگاه و شان شورای شهر و مدیریت بی‌برنامه شهری، در راستای ارتقای جایگاه نهاد شورا برای شورای شهر ششم کاندیدا شدم تا به فرمایش نوروزی مقام معظم رهبری در مورد حضور حداکثری مردم در پای صندوق‌های رای و تعیّن جمهوریت و حاکمیت ملی از صندوق رای عمل کرده باشم. حسب فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص امنیت پایدار کشور، معتقدم که امنیت پایدار از مسیر صندوق آرا می‌گذرد و ثبات اقتصادی و ساماندهی معیشت مردم در گرو حضورحداکثری مردم پای صندوق‌های رای شکل می‌گیرد.
القای تحریم انتخابات و قهر از صندوق‌ها که از تریبون اپوزوسیون خارج از کشور و یا از طریق ناآگاهان سیاسی نشر می‌یابد، پارازیتی بیش نیست.قطعاحضور حداکثری و پرشور مردم، وفاق ملی و ارتقای امنیت ملی و شکوفایی اقتصاد را سامان می‌بخشد. در این ایام سخت کرونا، بیش‌از‌پیش نیازمند همدلی، انسجام وحدت ملی هستیم که در راستای اهداف عالیه نظام مقدس جمهوری‌اسلامی ایران و منافع ملی و با محوریت و منویات مقام معظم رهبری شکل گرفته است. دستاوردهای امروز نشان می‌دهد که مقاومت، صبر و پایداری مردم و نظام در حال به ثمر نشستن است. به پای میز کشاندن آمریکا و تحمیل خواسته‌های به حق ملت ایران، ماحصل تدابیر مسئولین نظام و علی‌الخصوص رهبر معظم انقلاب است.
در ۴ دوره حضورم در شورای‌اسلامی شهر‌اردبیل به این باور رسیدم که شورا بیش از آنکه هویت سیاسی داشته باشد،ماهیتی اجتماعی، فرهنگی و خدماتی دارد. صف‌بندی‌ها، رفتارخطی و جناحی را منفک از پارلمان محلی می‌دانم و اعتقادی به لیست‌هایی با نگرش جناحی ندارم. معتقدم لیستی جامع و عاقلانه است که ترکیبی فراجناحی با معیارهای امانت‌داری، کارآمدی و تخصص‌های مورد نیاز و از اقشار و مناطق مختلف اردبیل باشد. تجربه نشان داده همیشه مرزبندی‌های جدیدی در داخل شورا شکل می‌گیرد که چهارچوب و محوریت آن منافع عمومی شهر و بر اساس نظر‌های‌کارشناسی‌شده است. فضا برای کار جمعی و ارزنده در شورا به سوی عمران، آبادانی و پویایی شهر مهیاست.
جواد زنجانی/ سوم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰