print logo

پس از رنسانس و تغییر دورانی که از فئودالیسم به کاپیتالیسم اتفاق افتاد، صاحبان سرمایه مدیران را در سرمایه کارخانه ها و شرکت ها سهام دار کردند و از قبل این اتفاق مدرنیته روز به روز در فلک فرهنگی ، اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی و پزشکی و فناوری و... طرحی نو انداختند و از قبل چنین رفتار صاحبان سرمایه بشریت طعم رفاه اجتماعی را چشید. البته این را نیز اضافه کنم که سهامدار شدن مدیران با صاحبان سرمایه از نوع تحمیلی بود اگر سرمایه داری چنین کنشی نشان نمی داد در همان دوران رنسانس از گردونه تاریخ حذف می شدند. از اوایل قرن 18 تا به امروز در سپهر سیاسی مدیران سیاسی کارهای سیاسی را انجام می دادند و صاحبان سرمایه و کارتل‌های اقتصادی اسپانسر مدیران سیاسی در رقابت های سیاسی می شدند. در مقابل مدیران سیاسی در کنگره ها و یا دولت ها طرح ها و لایحه هایی تصویب می کردند که صاحبان سرمایه به سود می رسیدند و یا در روابط بین الملل پرزیدنت ها معامله با دیگر کشورها را برای هم کیشان خود تسهیل می کردند.
در انتخابات نوامبر 2016 آمریکا اتفاقی نامیمون برای دوره تاریخی سرمایه داری اتفاق افتاد. سرمایه دار بدون واسطه و بدون تجربه کار سیاسی ، وارد کارزار انتخاباتی شد و از بد حادثه برای سرمایه داران پیروز انتخابات گردید. در واقع سرمایه داری هیچ شریکی را در داخل و خارج برای خود دیگر متصور نیست و تحمل نمی کند. 
ترامپ در اولین گام از اتحادیه ها خارج شد و حتی تا جایی پیش رفت که سازمان ملل را هم می خواست منحل و یا به خارج از آمریکا منتقل کند و دلیل اصلی آن بار مالی سازمان ملل برای آمریکا قلمداد می کرد و دیگر کارکردهای مثبت آن را نادیده می گرفت. 
ترامپ تیلرسون سرمایه دار را وزیر خارجه کرد ولی در کمترین زمان به خاطر بیگانگی با عالم سیاسیت استعفا داد. جان بولتن کهنه کار را مشاور امنیت کاخ سفید کرد ولی در نهایت مجبور کرد استعفا دهد. جیمز ماتیس، وزیر دفاع، ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸،راین زینکی، وزیر کشور، ۱۵ دسامبر ۲۰۱۸،جان کلی، رئیس دفتر رئیس جمهور، ۸ دسامبر ۲۰۱۸،جف سشنز، دادستان کل، ۷ نوامبر ۲۰۱۸،نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، ۹ اکتبر ۲۰۱۸،اسکات پروییت، مسئول سازمان حفاظت محیط زیست، ۶ ژوئیه ۲۰۱۸،دیوید شولکین، وزیر اموربازنشستگان نظامی ، ۲۸ مارس ۲۰۱۸،اچ آرمک مستر، مشاور امنیت ملی، ۲۲ مارس ۲۰۱۸،گری کوهن، مشاور ارشد رئیس جمهور در امور اقتصادی، ۶ مارس ۲۰۱۸،هوپ هیکس، مدیر ارتباطات کاخ سفید، ۲۸ فوریه۲۰۱۸،راب پورتر، رئیس دبیرخانه کاخ سفید، ۸ فوریه ۲۰۱۸،اندرو مک‌کیب، معاون پلیس فدرال آمریکا (اف بی آی)، ۲۹ ژانویه ۲۰۱۸،تام پرایس، وزیر بهداشت، ۲۹ سپتامبر۲۰۱۷،استیو بنن، استراتژیست، ۱۸ اوت ۲۰۱۷،آنتونی اسکاراموچی، مدیر ارتباطات کاخ سفید، ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۷،راینس پریبوس، رئیس دفتر کاخ سفید، ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۷،شان اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید، ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۷،جیمز کومی، رئیس پلیس فدرال امریکا(اف بی آی)، ۹ می ۲۰۱۷،مایکل فلین، مشاور امنیت ملی، ۱۴ فوریه ۲۰۱۷،سالی ییتس، کفیل دادستان کل، ۳۱ ژانویه ۲۰۱۷،پریت بهارا، دادستان فدرال نیویورک، ۱۱ مارس ۲۰۱۷،پل منافورت، مدیر کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ، ۱۹ اوت ۲۰۱۶ همه این شخصیت های سیاسی نظامی مجبور به استعفا شدند و جالب است در آستانه انتخابات 2020 ریاست جمهوری همه شخصیت ها لب به سخن گشوده اند. 
در این میان ترامپ برای اینکه حلقه محاصره بشکند دو راهبرد در مقابل اش وجود دارد تا خود را به انتخابات 2020 برساند در واقع رقیب اصلی ترامپ جمهوری خواهان اخراجی است نه دموکرات هایی که طرح استیضاح را مطرح کرده اند. اولین راهبرد ترامپ استفاده از طرح های اخراجی هاست به عنوان مثال طرح بولتن در مقابل ایران و کره شمالی یا طرح ژنرال متیس برای خاورمیانه که به افکار عمومی آمریکا بگوید فرد مهم نیست که در کاخ سفید باشد نتیجه مهمتر است. در راهبرد دوم دوباره از اخراجی ها در پست های کلیدی استفاده کند یعنی بولتن را به وزارت خارجه بیاورد تا با این راهبرد افکار عمومی آمریکا برای انتخابات ترمیم شود.در هر روی در ماه های آتی با ترامپ رادیکال از منظر سیاسی مواجه خواهیم شد. در این میان دیپلمات های ایرانی باید محافظه کارانه عمل کنند تا در دام رادیکال های اخراجی قرار نگیرند.

 

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/