آنچه در پی می آید ترجیمه یک نوشتار به زبان انگلیسی درباره اثرات ویروس کرونا بر زندگی شهری است.

سمیه محمدی علاف/ کارشناس شهرسازی

Urban resilience: Will COVID-19 end the urban renaissance that many cities have experienced since the 1980s? This essay selectively reviews the copious literature that now exists on the long-term impact of natural disasters. At this point, the long-run resilience of cities to many forms of physical destruction, including bombing, earthquakes and fires, has been well-documented. The destruction of human capital may leave a longer imprint, but cities have persisted through many plagues over the past millennia. By contrast, economic and political shocks, including deindustrialisation or the loss of capital city status, can enormously harm an urban area. These facts suggest that the COVID-19 pandemic will only significantly alter urban fortunes if it is accompanied by a major economic shift, such as widespread adoption of remote work, or political shifts that could lead businesses and the wealthy to leave urban areas. The combination of an increased ability to relocate with increased local redistribution or deterioration of local amenity levels, or both, could recreate some of the key attributes of the urban crisis of the 1970s.

آیا COVID-19 به رنسانس شهری که بسیاری از شهرها از دهه 1980 تجربه کرده­اند پایان می­دهد؟ این مقاله به طور انتخابی ادبیات فراوانی را که اکنون در مورد تأثیر بلندمدت بلایای طبیعی وجود دارد، مرور می‌کند. در این مرحله، مقاومت طولانی مدت شهرها در برابر بسیاری از انواع تخریب فیزیکی، از جمله بمباران، زلزله و آتش سوزی، به خوبی مستند شده است. نابودی سرمایه انسانی ممکن است اثر طولانی­تری از خود به جای بگذارد، اما شهرها در طول هزاره­های گذشته از طریق طاعون­های بسیاری ادامه یافته­اند. در مقابل، شوک‌های اقتصادی و سیاسی، از جمله صنعتی‌زدایی یا از دست دادن موقعیت پایتخت، می‌تواند به شدت به یک منطقه شهری آسیب برساند. این حقایق نشان می‌دهد که همه‌گیری کووید-19 تنها در صورتی ثروت شهری را تغییر می‌دهد که با یک تغییر اقتصادی بزرگ، مانند پذیرش گسترده کار از راه دور، یا تغییرات سیاسی که می‌تواند مشاغل و ثروتمندان را به ترک مناطق شهری سوق دهد، همراه باشد. ترکیبی از افزایش توانایی جابه‌جایی با افزایش توزیع مجدد محلی یا وخامت سطح رفاه محلی، یا هر دو، می‌تواند برخی از ویژگی‌های کلیدی بحران شهری دهه 1970 را بازآفرینی کند.

 

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانت دار باشیم/