راه آهن اردبیل علاوه بر رشد قابل توجه در بودجه تخصیص یافته، توسعه معنی دار نیز داشته است که توجیه این پروژه را به لحاظ ملی و منطقه ای مورد توجه قرار داده است، ادامه این پروژه تا پارس آباد و نهایتا وصل شدن به شبکه ریلی کشور آذربایجان که مورد تصویب قرار گرفته و بودجه لازم برای مطالعه آن در سال ۹۷ گذاشته شده بود زمینه و انگیزه لازم ملی برای توجه به این پروژه را فراهم آورد.

دکتر عادل قربانی/ دکترای اقتصاد و هیات علمی دانشگاه:

پروژه راه آهن اردبیل بیگمان بزرگترین پروژه ملی در حال اجرای استان اردبیل است که با فراز و نشیب های بسیاری مواجه بوده است. نمایندگان و استانداران در چندین دوره مژده اتمام این پروژه را داده بودند. در حالی که واقعیت های بودجه ای مبین چیز دیگری بود و حرف ها بیش از عمل خود را نشان می داد. وضعیت این پروژه در سال ۹۵ که بیش از یک دهه از شروع آن می گذشت. نشان می داد که این پروژه عملا از اولویت های وزارت راه خارج شده بود. که بودجه ۷ میلیاردی این پروژه برای سال ۹۵ موید این واقعیت بود.

دوره ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۵
این پروژه که از سال ۱۳۸۳ شروع شده بود با تعلل ها و فراز و فرودهایی بسیار همراه شد. در این دوره اظهارنظرهایی متفاوت و متنوعی در مورد آمار پیشرفت فیزیکی و تاریخ اتمام پروژه ارائه گردید که خیلی با واقعیت های موجود هم خوانی نداشت. بارها وعده افتتاح و سوت قطار داده شد ولی بیشتر در حد حرف ماند در واقع  این دوره، دوره حرف ها بود تا عمل. اظهارات آقای نیکزاد مبنی بر پیشرفت فیزیکی حدود ۶۰ درصدی در سال ۹۲ با اظهارات آقای بهنام جو که می گوید پروژه را با ۴۲ درصد تحویل گرفته است مبین ویژگی های این دوره است که در این دوره حرف ها و اظهارات بیشتر مصارف سیاسی و تلطیف افکار عمومی داشت. که آمارهای بودجه ای موید این واقعیت هست. کل بودجه تخصیص یافته برای این پروژه چند هزار میلیاردی در طول سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ حدود ۳۹۰ میلیارد تومان می باشد که نشان از معلق ماندن این پروژه در این دوران دارد. در حالی که در ۴ سال از این دوره یک اردبیلی وزیر راه بوده است. و در سال های دیگرش خود ایشان استاندار اردبیل بوده است.

از سال ۹۵ تا کنون
گام اول
در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی  پروژه راه آهن اردبیل به یک مطالبه ای عمومی تبدیل شده بود. بطوریکه نمایندگان منتخب دوره دهم از ابتدای ورود حل این موضوع را بعنوان اصلی ترین مطالبه حوزه انتخابیه در اولویت قرار دادند. بطوریکه علی رغم  مصوب شدن بودجه ۷ میلیاردی برای این پروژه در سال ۹۵ تخصیص ۴۷ میلیاردی  گرفتند. چانه زنی های گسترده در کمیسیون بودجه ، کمیسیون تلفیق و عمران مجلس باعث گردید که این پروژه در عرض ۳ سال به اولویت دارترین پروژه ریلی کشور تبدیل شود و نزدیک ۴۰۰ میلیارد از بودجه عمومی برای این پروژه تخصیص داده شود. 

گام دوم؛
نکته قابل تامل دیگر در این خصوص تاکید نمایندگان از ابتدا بر تامین فاینس داخلی و خارجی برای این پروژه بود. بیگمان تامین فاینس داخلی و متقاعد نمودن سازمان برنامه و بودجه برای متعهد شدن برای تامین ۷۵۰ میلیارد فاینس از بانک ملی نیازمند چانه زنی گسترده با سازمان برنامه و بودجه بود. چرا که در ازای چنین اقدامی دولت جمهوری اسلامی و سازمان برنامه و بودجه بیش از یک دهه خود را از بابت پروژه راه آهن اردبیل بدهکار میکرد که هر ساله بایستی مبلغی از آن را در بودجه سالیانه تصویب و پرداخت می نمود. چنین اقدامی مستلزم چانه زنی های گسترده بود که اقدام نمایندگان و مهندس بهنام جو در این خصوص و  قابل توجه بوده است.

گام سوم؛ 
این پروژه علاوه بر رشد قابل توجه در بودجه تخصیص یافته، توسعه معنی دار نیز داشته است که توجیه این پروژه را به لحاظ ملی و منطقه ای مورد توجه قرار داده است، ادامه این پروژه تا پارس آباد و نهایتا وصل شدن به شبکه ریلی کشور آذربایجان که مورد تصویب قرار گرفته و بودجه لازم برای مطالعه آن در سال ۹۷ گذاشته شده بود زمینه و انگیزه لازم ملی برای توجه به این پروژه را فراهم آورد.

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/