Menu Close Menu
نگاهی به فیلم تیغ وترمه ساخته کیومرث پوراحمد

عادت به ساختن فیلم بد

عادت به ساختن فیلم بد

 جناب پور احمد عزیز ! اگر به خودت رحم نمیکنی دست‌کم به خاطرات جمعی هواداران احترام بگذار و فیلم‌هایی تا به این اندازه مزخرف نساز! خواهش می کنم لطفاً!

حمید رستمی:

 اگر کسی تیتراژ فیلم "تیغ و ترمه" را ندیده باشد به هیچ عنوان نمی تواند حدس بزند که کارگردانش فردیست به اسم کیومرث پوراحمد ، سازنده فیلم های خوبی چون شب یلدا ، خواهران غریب و قصه های مجید !

 "تیغ و ترمه" بیشتر شبیه سریال های آن شبکه فارسی خارج از کشور است که تمام آدمهای داستان روابط غیر اخلاقی با هم دارند و تنها آدم خوب قصه ، همان دختر جوانی ست که نام فیلم از روی اسم او برداشته شده و خیلی بیشتر از آنکه پاک و معصوم باشد ساده‌لوح است. به آن اندازه که دوست پسرش به سادگی گولش زده و همزمان با او می‌تواند با تمام دوستان ترمه و حتی مادرش هم ارتباط بگیرد.

 کیومرث پور احمد با فیلم قبلی خود "کفشهایم کو؟"و گفته تاریخی در مورد کیفیت بالای بازی رضا کیانیان در این فیلم، تیر خلاص را به سابقه کارگردانی اش زده بود و در کمال ناباوری از "جولیان مور" برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن خواسته بود که اجرای خود از شخصیت مبتلا به آلزایمر را فراموش کرده و چگونه بازی کردن در آن نقش را از "رضا کیانیان" در فیلم کفشهایم کو بیاموزد که همگان بعد از دیدن فیلم از آن میزان اغراق متعجب شدند.

 ولی انگار بی رحمی سینما قابل کنترل نیست و کیومرث خان با کمال اعتماد به نفس از فیلم جدیدش تعریف می‌کند و موسیقی متن فیلم را شاهکار عنوان می‌کند. البته همین که خود ایشان فهمیده اند که هیچ کدام ازعوامل فیلمشان  مستحق تمجید نیستند و مجبور شده از رضا یزدانی تعریف کند خودش گامی ست به جلو!

 با کمال تاسف باید عرض کنیم که فیلمسازی که یک روز با یک محمدرضا فروتن ، یک گوشی تلفن، یک آپارتمان، یک گربه و یک دستگاه ویدئو یکی از جذاب ترین و ماندگارترین فیلمهای عمر دوستداران سینما را خلق کرده امروز با تعدادی بازیگر اسمی و خوش بر و رو که در هم می لولند و از روابط پشت پرده همدیگر خبر می‌دهند و بدون هیچ منطقی کنش‌های مضحک از خود بروز داده و یک فیلم مطلقا بد به مخاطب ارائه می دهند که جای هیچ دفاعی از خود به جای نمی‌گذارد.

 آدمهایی که بدون شخصیت‌پردازی درست، هر از چند گاهی برای همدیگر داستان های گذشته را بازگو می‌کنند تا قهرمان داستان با کنار هم چیدن شان به واقعیت پی ببرد و هرجا هم که در ذهنش نکشید، پدرش از آن دنیا به خیالش راه پیدا کرده و اطلاعات تکمیلی را ارائه کند. واقعاً به همین اندازه سهل و ممتنع! به همین مقدار مزخرف!

 جناب پور احمد عزیز ! اگر به خودت رحم نمیکنی دست‌کم به خاطرات جمعی هواداران احترام بگذار و فیلم‌هایی تا به این اندازه مزخرف نساز! خواهش می کنم لطفاً!
 

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/ 

 

اشتراک گذاری
ثبت دیدگـاه
Captcha
دیدگاه های کاربران