اقلیت شکست خورده در انتخابات 94،92 و 96 که «باخت‌های سریالی» آنها در گرفتن رای اعتماد از ملت بدجور رفوزه‌شان کرده، پس از فروپاشی دومینوشان؛ این روزها بازآمده‌اند. آنها اینبار تغییر استراتژی داده‌اند و با انکار گذشته و با نعل وارونه‌زدن در پی گرم کردن تنور فروریخته‌شان  هستند. واقعیت اینکه انتخابات 98 برای آنها منزل آخر است و خود نیز می‌دانند دستمایه ای جز «ابراز دلواپسی» ندارند.

سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده:

چرا جمنا در بیانیه اخیر خود ناجوانمردانه و با سیاه‌نمایی تمام‌عیار به استاندار اردبیل حمله‌ور شده است؟ اکبر بهنام‌جو چه ویژگی‌هایی دارد که جمنا تخریب و انحراف مسیر افکار عمومی را خیلی زودتر از انتخابات شروع کرده است؟

اقلیت شکست خورده در انتخابات 94،92 و 96 که «باخت‌های سریالی» آنها در گرفتن رای اعتماد از ملت بدجور رفوزه‌شان کرده، پس از فروپاشی دومینوشان؛ این روزها بازآمده‌اند. آنها اینبار تغییر استراتژی داده‌اند و با انکار گذشته و با نعل وارونه‌زدن در پی گرم کردن تنور فروریخته‌شان  هستند. واقعیت اینکه انتخابات 98 برای آنها منزل آخر است و خود نیز می‌دانند دستمایه ای جز «ابراز دلواپسی» ندارند.

 بیانیه اخیر جمنا به بهانه انتزاع مساله‌دار روستای عمارت از توابع گرمی به بخش هوراند در استان همسایه غربی، یک سیاه‌نمایی تمام عیار است. البته آنها ابزار و چاره‌ای جز این هم ندارند. در آخرین روزهای دولت محمود احمدی نژاد و در پی درخواست تبریزی‌ها برای ارتقای هوراند به شهرستان، یواشکی نام روستا و سد عمارت نیز ضمیمه پرونده شد تا پس از تایید اردبیلی‌ها را در مقابل کار انجام شده قرار دهند. همان روزها اکبر نیکزاد  پشت میزش در عمارت استانداری اردبیل اخبار جشن مفصلی را می‌خواند بود که هوراندی‌ها برای شهرستان شدنشان گرفته بودند. نیکزاد یا در جریان نبود یا شاید هم با تبریزی‌ها رودربایستی داشت.

 اما اکبر بهنام‌جو آن شخصیتی نیست که در رودربایتسی با تبریزی‌ها، دو دستی سد و روستای عمارت را  به هوراند کادو بدهد. بهنام‌جو همان روز که این مصوبه عجیب و غریب منتشر شد، اعتراض خود را به این تصمیم مساله‌دار اعلام کرد، پیگیر موضوع شد و آنگونه که خودش می‌گوید مصوبه انتزاع این روستا به هوراند لغو شده است. سخنان اخیر آیت‌الله عاملی در خطبه‌های نماز جمعه هم نشان می‌دهد اردبیلی‌ها با کسی سر واگذاری و انتزاع جگرگوشه‌هایش شوخی و تعارف ندارند.

اما جمنا برشی گزینشی از خطبه را بهانه کرد تا با تحریف معنوی سخنان آیت‌الله عاملی در بیانیه‌اش «به رسم مالوف‌شان» سفید را سیاه جلوه دهند تا شاید در روزهایی که دولت حسن روحانی زیر تیغ و فشار قرار دارد، تشکیلات زهوار درفته شده‌شان را رنگ و لعابی ببخشند! اما واقعیت اینکه حنای آنها بدجور رنگ باخته است و با شتاب فزاینده‌ای در حال سقوط آزاد هستند.

کارنامه بهنام‌جو در حوزه راه آهن اردبیل قابل دفاع است و آنقدر بر کار خود اعتقاد دارد که برای شنیدن صدای سوت قطار در اردبیل روزشمار نصب کند. شاید اگر بهنام‌جو هم چون دیگر مدیران قبلی به انکار دیگران می‌پرداخت، تا این حد مظلوم زیر تیغ جناح‌بازی جمنا و رفقایش نمی‌رفت. استرداد اراضی پرکشمکش عشایر از کشت و صنعت مغان که نزدیک به نیم قرن بود محقق نشده بود، در حال اجرایی شدن است؛ بخشی از حقابه استان از ارس اعاده شده، وسواس بهنام جو در فروش کشت و صنعت مغان به برنده اول و پیگیری برای ابطال آن، همه از مواردی است که جمنا حتی با علم به آنکه کار بهنام‌جو بزرگ و ستودنی است؛ با نعل وارونه زدن و سیاه‌نمایی کارنامه سعی در انحراف مسیر دارند.

 اما جمنا پاسخ نمی‌دهد که حقابه ارس در زمان کدام دولت به تبریزی‌ها هبه شده است؟ چه گلی بر سر پروژه راه‌آهن زدند و از همه مهمتر در احقاق حق عشایر مغان چه اقداماتی داشته‌اند؟ بدسلیقگی آنها در تنظیم بیانه اخیرشان نشان می‌دهد در عالم سیاست  صرفا خودزنی می‌کنند! بیانیه‌شان بی‌شباهت به پرتاب بومرنگ نبود و حدقل بهتر بود به مواردی اشاره می‌شد که پای خودشان را نمی‌گرفت. 

اکبر بهنام‌جو شخصیتی پراگمات و میدانی دارد و همه اهتمام خود را در مسیر توسعه اردبیل معطوف کرده و آستین همت را برای زدودن غبار مظلومیت از چهره اردبیل بالا زده است و این تیپ رفتار برای جمنا و رفقای هم‌پیمانش قابل تحمل نیست. پس چاره‌ای جز سیاه‌نمایی ندارند.

آنها می‌دانند که کارنامه بهنام‌جو به گونه‌ای است  که اندک رای موجود در سبد آرای‌شان را نیز خواهد پراند، پس دست به دامان بیانیه‌هایی می‌شوند که حداقل بتوانند کارنامه مردودی خودشان را زیر آن پنهان نمایند، تا شاید چند نفری را فریفته و با خود همراه کنند!
 

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/