منابعی از خیزش احمد ناصری برای انتخابات مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه گرمی خبر می‌دهند. هر چند که این خبر به شکل رسمی تایید نشده است، اما با توجه به وسعت و ضریب نفوذ بالای آموزش و پرورش در میان جامعه، حتی به فرض شایعه بودن نیز این امر نیاز به تحلیل دارد. 

 مهدی جهاندیده/ سی روز آنلاین:

منابعی از خیزش احمد ناصری برای انتخابات مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه گرمی خبر می‌دهند. هر چند که این خبر به شکل رسمی تایید نشده است، اما با توجه به وسعت و ضریب نفوذ بالای آموزش و پرورش در میان جامعه، حتی به فرض شایعه بودن نیز این امر نیاز به تحلیل دارد. 
اگر در اسنفدماه 94، صابر سپهری راهی ترکیه نمی‌شد؛ شاید همه «لابی فشار» و چانه زنی برای سپردن مسند ریاست آموزش و پرورش استان به ناصری بی‌نتیجه می‌ماند. اما همه چیز برای ناصری به یک آن اتفاق افتاد. ناصری چون سپهری خود را همسو و همراه با اصلاح‌طلبان معرفی کرد و «اتوپیای ایدئولوژی» خود را در گفتمان تدبیر و امید عنوان کرد. هر چند که ناصری در عمل فضا را برای جریان مقابل و اصولگرایان در آموزش و پرورش فراخ‌تر کرد و در نقاط حساس و بزنگاهی که حسن روحانی نیاز به همراهی مدیرانش در کابینه‌های استانی داشت، جزو مدیرانی شد که «سکوت و بی‌طرفی» را پیش گرفت و دست روحانی را در پوست گردو گذاشت. اما پشت تریبون پروپاگاندا نعل وارونه می‌زند و خود را در داخل جریان اصلاحات معرفی می‌کند.
 ناصری اهل گرمی است و می‌کوشد تا خود را به عنوان چهره مدنظر اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در آن حوزه معرفی کند. اقبال به اصلاح‌طلبان در گرمی کم و بیش جایگاه خوبی داشته است. میرحمایت میرزاده هم با حمایت اصلاح‌طلبان گرمی و ناصر نصیری در رقابتی نفس‌گیر ولی اسماعیلی را که حمایت فیروز احمدی را به همراه داشت؛ پشت سر گذاشت. حال ناصری هم بی‌میل نیست تا با برگ برنده اصلاح‌طلبان در گرمی، خود را مسافر بهارستان کند. آنچه که غیرممکن نشان می‌دهد و او چند رقیب جدی و استخوان‌دار دارد. بی‌شک رقابت اصلی میان میرزاده و اسماعیلی خواهد بود و ناصری در خوش‌بینانه‌ترین حالت کاندیدای سوم خواهد بود. 
از طرفی ناصری در این سالها با حمایت تمام قد و سفت وسخت میرزاده توانسته مسند خود در آموزش و پرورش را حفظ کند. پرسش اینجاست که میرزاده از کاندیداتوری ناصری و رقابت پنهان وی با خود اطلاع دارد؟ نزدیکان ناصری شایعه کرده‌اند که میرزاده قصد دارد تا از اردبیل برای انتخابات یازدهم کاندیدا شود. امری که چندان منطقی به نظر نمی‌رسد و میرزاده از پایگاه اجتماعی مناسبی برای کسب آرای لازم در اردبیل برخوردار نیست. حتی خود میرزاده در گرمی نیز بخشی از آرای خود را از دست رفته می بیند و تحرکات او در چندماهه اخیر نشان داده که در پی فربه‌سازی سبد آرای خود در گرمی است.
اما تحرکات ناصری حکایت از آن دارد که او به جد سودای بهارستان در سر دارد؛ حتی اگر بهای آن از دست دادن یک حامی چون میرزاده باشد. او معلمان زیادی را از گرمی راهی اردبیل کرده است، در اداره کل  به آنها پرو بال و میدان داده و بخش قابل توجهی از سرمایه‌گذاری‌های آموزش و پرورش را در حوزه گرمی انجام می‌دهد.شاید همین رفتار ناصری باعث شده تا اعتماد در بدنه آموزش و پرورش به او کمتر شود و ناصری خواسته یا ناخواسته به تفرقه میان اردبیل-مغان دامن بزند. 
ناصری در بدنه آموزش و پرورش هم کاراکتر محبوبی ندارد. تعریف حلقه «خودی و غیر خودی» و «انتصابات جهت‌دار» او حاشیه‌ساز بوده و دامنه این حواشی روی خروجی آموزش و پرورش هم کم اثر نبوده است؛ به شکلی که اردبیل امسال در کنکور رتبه تک‌رقمی را پس از سالها از دست داد. با این همه او اصرار ویژه‌ای به کاندیدا شدن از حوزه انتخابیه گرمی دارد، اما پتانسیل ناصری حتی برای قرار گرفتن در کورس بهارستان یازدهم آنقدر کم‌بضاعت است که او را به یک «کاندیدای تشریفاتی» تبدیل می‌کند که صرفا میان آرای سیاسی و متمایل به اصلاحات دودستگی و تفرقه ایجاد خواهد کرد و این بیش از پیش به نفع سبد آرای اصولگرایان در گرمی خواهد بود.ناصری که علاقه‌مندی زیادی به معرفی خود به عنوان چهره اصلاح‌طلب دارد تا بحال پاسخ نداده است که ریشه و قدمت او در اصلاحات به کجا و کی می‌رسد؟
ناصری با لابی فشار توانسته تا حالا خود را در مسند آموزش و پرورش اردبیل حفظ کند، اما علمکرد او در اداره کل آنقدر ضعف و ایراد دارد که طیف غالبی از معلمان کاندیداتوری او را فرصتی طلایی برای استعفا و خروج او از اتاق مدیریت استان می‌دانند؛ تا شاید با حذف رویکرد تبعیض محور ناصری؛ نگاه رنگین کمانی دولت روحانی در حوزه معلمان شامل حال آنها نیز شود.